Η προέλευση του @..... και η ιστορία του email.

Το ΑΤ (@) ή πιο γνωστό ως "παπάκι" είναι ένα σύμβολο που πλέον σήμερα χρησιμοποιείται κατά κόρον αφού αποτελεί μέρος της διεύθυνσης του email.

Είναι το δημοφιλέστερο και το πιο εργατικό παπάκι στον κόσμο. Καθημερινά κάνει αδιαμαρτύρητα τον αγγελιαφόρο σε δισεκατομμύρια ανθρώπους, μεταφέροντας γράμματα, φωτογραφίες, προσκλήσεις, βιογραφικά σημειώματα, εργασίες και προσωπικές εξομολογήσεις σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Μολονότι είναι μόνο 40 ετών, πολλοί βιάστηκαν να προεξοφλήσουν ότι έχει φάει τα ψωμιά του. Σε πείσμα όσων προέβλεψαν τον θάνατό του, το email - το μέσο που άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε - παραμένει ακμαίο και αυξάνει διαρκώς τη διείσδυσή του στους χρήστες του Διαδικτύου.

Μία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου όπως είναι γνωστό αποτελείται από τρία μέρη :

'Ονομα ή Ψευδώνυμο   @   Πάροχος υπηρεσίας  .   Αναγνωριστικό χώρας

Π.Χ.  example@mail_company.gr είναι μία διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου με ψευδώνυμο example που την προσφέρει η εταιρεία mail company η οποία βρίσκεται στην Ελλάδα.

Οι εταιρικές διευθύνσεις έχουν κατάληξη .com , .net κλπ , οι εκπαιδευτικές διευθύνσεις έχουν κατάληξη .edu , οι κυβερνητικές .gov κλπ.

Από που όμως προέρχεται το συγκεκριμένο σύμβολο και πως έφτασε να χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο σήμερα;

Για να βρείτε την απάντηση θα πρέπει να γυρίσετε αρκετά τον χρόνο πίσω, περίπου το 15ο αιώνα. Το @ χρησιμοποιήθηκε πρώτα από μοναχούς και πρόκειται, ουσιαστικά, για μια σύντμηση της λέξης “ad” που σημαίνει “στο/η/α” ή “προς”.  Το χρησιμοποιούσαν λοιπόν στις επιστολές που έγραφαν για να δηλώσουν τον παραλήπτη.

Αυτό το σύμβολο λοιπόν έμελλε να χρησιμοποιηθεί μερικούς αιώνες αργότερα από τον εφευρέτη του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, Ray Tomilson, για να γίνει δυνατός ο διαχωρισμός του χρήστη και του υπολογιστή του.

Για να γίνει κατανοητό για τι μιλάμε σας παραθέτω μερικά στοιχεία από το 2009 :

• 90 τρισεκατομμύρια– Ο αριθμός των emails που στάλθηκαν το 2009.
• 247 δισεκατομμύρια– Μέσος όρος των emails ανά ημέρα για το 2009.
• 1.4 δισεκατομμύρια– Ο αριθμός των ανθρώπων που χρησιμοποιούσαν email το 2009.
• 100 εκατομμύρια– Νέοι χρήστες email το 2008.

Και όλα αυτά αν σκεφτεί κάποιος ότι τον Οκτώβριο του 2011 ο πληθυσμός της γης έφτασε τα 7 δισεκατομμύρια. Μία απλή διαίρεση μας λέει ότι κατά μέσο όρο σε κάθε άνθρωπο αντιστοιχούν περίπου 13000 emails. Βέβαια εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι πάνω από το 80% των emails που στέλνονται παγκοσμίως είναι τα λεγόμενα spams (διαφημιστικά , ιοί κλπ) πράγμα που δημιουργεί αρκετά προβλήματα και που γίνεται προσπάθεια να καταπολεμηθεί.

Ας δούμε όμως από που ξεκίνησε η υπηρεσία του email.

Στα τέλη του 1971 ο μηχανικός υπολογιστών Ray S. Tomlinson, δούλευε στο πανεπιστήμιο Cambridge (Massachusetts), για την εταιρεία BBN (Bolt Beranek & Newman), η οποία είχε προσληφθεί από την Αμερικάνικη κυβέρνηση για να φτιάξει το APRANET (Είναι το πρώτο δίκτυο υπολογιστών). Εκείνο τον καιρό πειραματιζόταν με τα προγράμματα SENDMSG και READMAIL τα οποία λειτουργούσαν μόνο στον ίδιο υπολογιστή και πρακτικά το μόνο που έκαναν ήταν να προσθέτουν μηνύματα σε ένα τοπικό αρχείο. Έτσι όποιος καθόταν σε ένα μηχάνημα, μπορούσε να "στείλει" μηνύματα στους υπόλοιπους χρήστες, χρησιμοποιώντας το username τους σαν διεύθυνση, ενώ μπορούσε να διαβάσει και να σβήσει τα μηνύματα που απευθύνονταν στον ίδιο.

Ο Tomlinson είχε δουλέψει πιο παλιά σε ένα πρωτόκολλο ανταλλαγής αρχείων με το όνομα CPYNET. Με τη βοήθεια αυτού, οι χρήστες του ARPANET (περίπου 15 υπολογιστές ως τότε) μπορούσαν να ανταλλάσσουν αρχεία. Με το συνδυασμό των προγραμμάτων SENDMSG/READMAIL και του πρωτοκόλλου CPYNET, κάνοντας τις κατάλληλες τροποποιήσεις ώστε να υπάρχει η δυνατότητα προσθήκης δεδομένων στο τέλος του αρχείου, πέτυχε αποστολή μηνυμάτων μεταξύ υπολογιστών που η μόνη τους σύνδεση ήταν μέσω του πανεπιστημιακού δικτύου.

Για τον καθορισμό των διευθύνσεων πλέον χρειαζόταν κάτι παραπάνω από ένα απλό username. Έτσι, διάλεξε το χαρακτήρα @ (at) για να χωρίσει το όνομα χρήστη από το όνομα υπολογιστή, ώστε να είναι εμφανές σε ποιο μηχάνημα πρέπει να καταλήξει το μήνυμα και σε ποιο χρήστη του μηχανήματος απευθυνόταν.

Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε πως το πρώτο e-mail ήταν τα πειραματικά μηνύματα που έστειλε ο εφευρέτης στον εαυτό του, μεταξύ δύο υπολογιστών μοντέλου PDP-10 που βρίσκονταν μεν στο ίδιο δωμάτιο, αλλά ήταν συνδεδεμένοι μόνο μέσω ARPANET. Ο ίδιος ο Tomlinson λέει πως δε θυμάται ακριβώς τι είχε γράψει όμως νομίζει πως ήταν κάτι σαν "QWERTYUIOP", δηλαδή η πρώτη σειρά του πληκτρολογίου γραφομηχανής, με κεφαλαία γράμματα (οι PDP-10 έγραφαν μόνο κεφαλαία). Αφού αντάλλαξε αρκετά μηνύματα σιγουρεύοντας πως το πρόγραμμα που είχε φτιάξει λειτουργούσε σωστά, έστειλε μήνυμα, μέσω e-mail, στους υπολογιστές των άλλων συναδέλφων του για να τους ενημερώσει σχετικά με τη νέα αυτή υπηρεσία και πως μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν.

Το 2002 ο Tomlinson δέχθηκε το πρώτο βραβείο "Κατόρθωμα Ζωής" που έδωσε ποτέ η Διεθνής Ακαδημία Ψηφιακών Τεχνών και Επιστημών, στα πλαίσια των πέμπτων Webby Awards. Το επίτευγμά του σίγουρα επηρέασε ριζικά την παγκόσμια κοινότητα, καθώς το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο είναι από τα πιο διαδεδομένα προγράμματα του Διαδικτύου.